സീതാപർവ്വം

നെഞ്ചം പുകച്ചും അഗ്നിയെ പുല്കിയും 
നേരു തെളിയിച്ച സീത 
രാജനാം നാഥന്റെ മാനം ജയിക്കുവാൻ 
കാടിന്റെയിരുളേറ്റ സീത 

ധർമ്മം പുലരുന്ന നാടിന്റെ നേരിനായ് 
ജീവൻ കൊടുത്തവൾ സീത 
നേരിന്റെ നാരുകൾ കീറി വിചാരണ 
ചെയ്തതു കണ്ടവൾ സീത 
ത്രേതായുഗത്തിൻ വിഷപ്പുകയിൽ 
സ്വയം നീറിയൊടുങ്ങിയോൾ സീത 

കാലപ്രവാഹത്തിൽ കലിയുഗമെത്തുന്നു 
ത്യാഗത്തിൻ മൂർത്തിയാം സീത 
കാടിൻ കിടാങ്ങളും അരുവീയലകളും 
തുണവിട്ട കലികാല സീത 
ആത്മാവുരുക്കുന്ന പീഡാദുർഗ്ഗങ്ങളിൽ 
വീണ്ടും വലയുന്നു സീത 
ഭീതി വിതയ്ക്കുന്ന കലികാലക്കാഴ്ച്ചകൾ 
കണ്ടു ഭയക്കുന്നു സീത 
നാഥന്റെ മൗലി ഛേദിച്ചുകൊണ്ടലറുന്ന 
പ്രജകളെയറിയുന്നു സീത 

പൈതലിൻ താതൻ വിളങ്ങേണ്ടിടത്ത് 
ബലിക്കല്ലു നാട്ടുന്നു സീത 
പൈതലിൻ നാവിലനാഥത്വമാദ്യാക്ഷ- 
രമായ് കുറിക്കുന്നു സീത 
തന്മേനി നോക്കി വിലപേശും കൂട്ടരെ 
കണ്ടു പതറുന്നു സീത 
കൊത്തിവലിക്കാനടുക്കും കഴുകരെ 
കണ്ടു തളരുന്നു സീത 

കണ്ണേ മറക്കുക കാഴ്ച്ചകൾ! 
ഭൂവിലെ ജന്മമൊടുക്കട്ടെ സീത! 
അമ്മേ പിളരുക! നിൻ മടിത്തട്ടിലേ- 
യ്ക്കണയട്ടെ നിൻ മകൾ സീത!

NIZHALPPAADUKAL